I love your hair !!!!!!!!

Ik denk dat ik deze zin deze reis al zeker 200 keer heb gehoord. Zowel in Australie als in Nieuw-Zeeland zijn er, op de aboriginals na, nauwelijks tot geen donkere mensen te zien zoals ik. In Nieuw-Zeeland ben ik na ongeveer anderhalve week twee personen tegengekomen. Op straat ben ik soms een bezienswaardigheid, bijna een attractie. Mensen stoppen soms zelfs met hun bezigheden om een praatje met me te komen maken of snellen naar huis of hun fotocamera te halen om vervolgens met me op de foto te gaan. Het levert me soms zelfs een gratis kopje thee koffie op.
Natuurlijk hebben ze wel donkere mensen op tv gezien maar live duidelijk niet vaak. Vooral niet in de kleine dorpen. Mensen schrikken zich soms wild als ik bijv een tankstation kom binnenlopen, heel positief hoor. Tuurlijk zie je soms ook wel wat negatieve reacties maar 99% positief. Echt grappig om te zien. Ik doe er vaak nog een schepje bovenop door te roepen: Hi, how are u today…..zoals de winkeliers dat tegen hun klanten zeggen. Je ziet ze soms bijna denken: “My goodness she speaks English too!!!!!” en dan begint het circus vaak hahahahahaha.

En waar kom ik oorspronkelijk dan toch vandaan vragen ze dan: Suriname ? Nooit van gehoord in 97% van de gesprekken…….. Hup daar rent men weer om iets van een bosatlas of wereldkaart te gaan halen. Uiterraard heb ik ze uitgenodigd om eens een kijkje te komen nemen in Suriname. Groot is de kans dat als je daar een paar Nieuw-Zeelanders aantreft dat ik ze heb uitgenodigd…hihihi. Natuurlijk is de conversatie niet compleet als ik niet iets in het Surinaams heb gezegd. Ik voel me net een soort celebrity…zucht wat zal het raar zijn als ik weer in Nederland ben zo als ik weer ’gewoon Cherryl’ ben.

Tjah Nederland……….. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik NL niet echt mis, m.u.v. van mijn love-ones off course. Ik mis wel producten zoals kaas, drop, pickwickthee, meergranenbrood en de Surinaamse keuken. Meestal praat je in de avond wat bij in de hotellounge of bij een hostel met deze en genen. Ik ben me deze dagen totaal niet bewust van data of tijd. Ik schrok me dus te pletter toen iemand vandaag tegen me zei dat ik niet komend weekend, maar volgend weekend weer terug naar NL ga. Huh…..ben je gek ofzo …., was mijn eerste gedachte. Een snelle rekensom wees de harde waarheid uit. Nog ff en ik ben weer terug……..neeeeeeeeeeee. Wie heeft mijn dagen gestolen van mijn vakantiekalender. Houdt de dief…….Ik heb het zo naar mijn zin dat ik er rustig nog drie maanden aan vast kan plakken. Dat wordt dus nog extra genieten de komende tijd.

Iets wat ik eigenlijk nog niet heb benoemd is dat ik het NZ- Engels met heel veel moeite kan verstaan. Ik spreek nu al vier weken bijna alleen maar Engels en mijn Engels is aanzienlijk verbeterd, maar ik kan de mensen hier maar moeilijk volgen. Een heel ander dialect. Ken je het geluid van een krekel in een film wat ze gebruiken om een stilte in een gesprek of de stilte op een bepaald moment aan te duiden? Beeld je in dat ik dat geluid denkbeeldig heel vaak hoor als men iets zegt of vraagt. Zoadra iemand stopte met praten was ie er weer: de krekel. Aan de intonatie hoor de ik nog wel dat het een vraag is maar verder…..pfffff. Kennelijk kijk ik er een beetje vreemd bij waardoor men de zin soms drie keer herhaalt. Ik buig intussen dan iets naar voren en doe dan bijna mijn ogen dicht. Ik kan me dan puur concentreren op hetgeen er gezegd wordt, zonder dat ik wordt afgeleid door beelden en dat gaat wel moet ik zeggen.

Een van mijn volgende stops was HOT WATER BEACH. Dit strand staat erom bekend dat een deel van het strand over een afstand van circa 75 meter sterk verwarmd wordt door ondergrondse druk. Het grondwater is zo warm/heet dat als je een kuil graaft, je een warmwater bad hebt. Echt bizar als je het voelt. Op sommige plekken is het zo heet dat je richting de koude zee springt om je voeten niet te verbranden. Echt heel raar. Het kan alleen bij laag tij en dat is vroeg in de ochtend of laat in de avond. Ik heb het in de avond gedaan. De zee en het strand zijn dan ijskoud behalve die 75 meter.
Ik blijf me werkelijk verbazen over de natuur…….